V har floge av garde til Asia og meir enn før blir eg klar over at vi lever på ein klode som går rundt og lyset følgjer mørket følgjer lyset. V står opp like før eg legg meg og det er rart å legge seg til å sove og vite at han har ein heilt ny og rein dag framfor seg. Det er sjølvsagt, men likevel rart, å bytte på å vere vaken.
Å vere åleine i ein by er ein fin måte å bli betre kjend med han på.
